Microgeographies is a work in progress on the transformations of specific socio-geographic environments. In particular it refers to the area of Faliron bay after the massive changes that followed the Olympic Games 2004. It focuses on the action of local communities, as well as on some small-scale, minimal actions by social and artistic groups which assert a more poetic and political aspect of everyday life and function as a way of personalising resistance to the globalscape, to the further spread of areas abandoned to misuse, to the dominance of property speculation and the strategies of “refinement”: a small gesture, a trace, an in situ discussion or quick chat, the repetition of an everyday action (referring to work or a walk).

This closer –“inner”– look through artistic, architectural and social practices contains a wish: to experience rather than to consume, to unite rather than to divide, to simplify rather than to analyze. What we feel is what we get every time from an environment.

The work of the participating artists and architects forms the body of this question. The answer will be given by us all, in situ, and it is what we will experience. What, in our turn, we will reciprocate towards the environment, in a psychodynamic relationship with it.

Microgeographies are presented concurrently at Faliro Pavilion (TaeKwonDo) and at the SEANATK, whereas actions and discussions will take place during ART-ATHINA.

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Eirene Efstathiou, 100 blank building faces

PPC_T / Farkadona, Micro-geographies of the Camp

Vasilis Vasilakakis, Branches with numbers // Βασίλης Βασιλακάκης, Κλαδια με αριθμους

Documentation material of environmental actions of Friends of Sifnos// Υλικό τεκμηρίωσης περιβαλλοντικών δράσεων των Φίλοι της Σίφνου



Η πλατεία Ηρώου, ο δημόσιος χώρος της Απολλωνίας, δεν μπορεί να μετατραπεί σε επιχείρηση !

Η είδηση μας ήρθε τις ημέρες του Πάσχα μέσα από δύο δημοσιεύματα στην εφημερίδα Σιφναϊκά Νέα. Η πλατεία Ηρώου βγαίνει σε πλειστηριασμό και σύντομα θα δούμε τραπεζοκαθίσματα σε τμήμα αυτής. Μάλιστα μάθαμε ότι θα κοπούν κάποια από τα μεγάλα δένδρα και ότι ήδη επιχειρήθηκε να κατεδαφιστεί τμήμα της πεζούλας της πλατείας. Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη πράξη αποτελεί καταπάτηση δημόσιου χώρου καθώς η πλατεία αποτελεί τον κατεξοχήν δημόσιο χώρο της Απολλωνίας και του κέντρου του οικισμού.

Η πλατεία Ηρώου είναι συνδεδεμένη με τις αναμνήσεις των Σιφνιών. Αποτελεί συναισθηματικό χώρο και τόπο συνάντησης για τα παιδιά του άλλοτε και του σήμερα που ζουν και επισκέπτονται τη Σίφνο, ανεξαρτήτου ηλικίας αλλά και εθνικότητας. Βάζοντας τα τραπεζοκαθίσματα στην πλατεία, ένας δημόσιος χώρος αφιερωμένος στους αγώνες για την ελευθερία και που φιλοξενεί και το μοναδικό λαογραφικό μουσείο του νησιού, μετατρέπεται σε επιχείρηση.

Άραγε τα τραπεζοκαθίσματα αποτελούν κοινωφελή σκοπό;

Αναρωτιόμαστε αν όσοι υποστηρίζουν την καταπάτηση του δημόσιου χώρου της πλατείας Ηρώου έχουν σκεφθεί τα παραπάνω. Τι θα αντικρίζει κάποιος φτάνοντας στην Απολλωνία μπροστά από το "Ηρώo"; Τα τραπεζοκαθίσματα ;

Πιστεύαμε ότι σε μια Σίφνο του πολιτισμού και της οικολογικής συνείδησης, που χρόνια τώρα διαφοροποιεί τη Σίφνο από άλλα νησιά, θα έπρεπε να συμβεί το αντίθετο, να υπάρξει μεγαλύτερη φροντίδα και ευαισθησία για αυτόν τον πολύτιμο δημόσιο χώρο του νησιού για νέα επιπλέον φύτευση, καθιστικά, φωτισμό, υπαίθριες εκθέσεις τέχνης, ανάδειξη του μουσείου κλπ .[1]

Φίλοι της Σίφνου


[1] Διαβάζοντας την ιστορία της πλατείας θεωρούμε ότι ήδη η δωρεά του οικοπέδου στο Σύνδεσμο Σιφνίων από το 1923 κατοχυρώνει την ύπαρξη του ως δημόσιο χώρο εδώ και 85 χρόνια, καθώς παραχωρήθηκε από τον Ιωάννη Μαυρομάτη «με σκοπό ιδρύσεως πάρκου και εγέρσεως εν αυτώ Ηρώου».